Om nog even met gisteravond te beginnen. Na het bedroevende diner hebben we met Carlos, je weet wel, de reisleider, een klein tourtje gemaakt in het park en dan bedoel ik tussen de huisjes van de 3 naast elkaar gelegen parken. We gaan dan op zoek naar kikkertjes en andere diertjes en die hebben we behoorlijk gezien. Er was zelfs een kikkertje bij die ook Carlos op moest zoeken in de boeken en hij zou ons nog laten weten wat het was. Het leukste vond ik nog wel de vondst van een slapende kolibrie. Gedurende de dag zijn ze natuurlijk zo gigantisch hard aan het werk en zolang het donker is slapen ze, gewoon rechtop op een takje.
Vanmorgen zijn we Tortuguero National Park per boot gaan bezoeken en daarbij sommige wat kleinere kanalen aangedaan. Daarbij hebben we in ieder geval 2 kaaimannen gezien en ook enkele capucijnaapjes. Naast enkele gigantische leguanen zagen we ook een northern jacana, een geinige waadvogel met mooie gele vleugels en een gele stip op z'n kop en ook een Bare-throated tiger-heron, bij ons bekend als de tijgerreiger. Zelfs onze lokale schipper werd daar enthousiast van.
De lunch vamiddag was beter dan het diner gisteravond. Smaakvoller en, nog belangrijker, goed op temperatuur. Gisteravond een klacht neergelegd bij Carlos dat het eten echt net aan lauw was en dus niet gezond. Hij is daarmee meteen naar de manager gegaan, dus mogelijk heeft dat direct geholpen. Zo bij het diner van vandaag nog eens bekijken.
Om 14.00 uur vertrokken naar het plaatsje Tortuguero zelf en daar met Carlos een wandeltocht gedaan. Op 1 moment zagen we 3 apensoort vlak bij elkaar, een aantal capucijnaapjes, een spidermonkey-moeder met een jong en een howler, ofwel brulaap. Die bond ons dreigend dichtbij dat hij een zwaar brullend geluid gaf, enorm voor zo'n klein pokkenaapje. Ook best wat insecten gezien en diverse spinnen waarvan Carlos er ook een paar moest opzoeken.
Vanavond hebben we echt wel een hoogtepunt beleefd. Om 19:30 uur vertrokken we per boot weer naar het plaatsje Tortuguero en van daaruit hadden we een behoorlijke wandeling door de bossen langs het strand naar de juiste sector voor het bekijken van grote groene zeeschildpadden die aan land komen om de eitjes te leggen. Om een of andere nog onbekende reden is het strand hier een van de plaatsen waar ze dat doen vanaf juni tot en met september. Het hele strand is dan verdeeld in sectoren en onder strenge begeleiding van gidsen mogen maximaal 400 personen dat aanschouwen en wij hadden dikke mazzel.
Aangekomen in onze sector bleek een schildpad net te zijn begonnen met het leggen van de eieren en heel omzichtig moesten wij er omheen lopen zodat wij het eierenleggen daadwerkelijk konden zien. Loop je te dicht voorlangs dan stopt ze met leggen en dat proces mag je natuurlijk niet verstoren. Ondertussen kwam 40 meter verderop een 2e schildpad het strand op maar die was niet tevreden met de plek en ging terug om via de zee een betere stek te zoeken. Nog 2 andere schildpadden deden ook pogingen maar ook die gingen weer terug. De eerste schildpad ging na het leggen van de eieren het gat weer dichtgooien en vervolgens begon ze de lokatie te camoufleren hetgeen betekent dat ze de omgeving van de kuil ook bedekt met zand zodat de juiste plek van de eieren niet zo makkelijk voor andere dieren is te straceren. Alleen het aanschouwen van dit hele tafereel was al een wonder om te zien en was de moeite dubbel en dwars waard.
Na het leggen van de eitjes gaan de vrouwtjes weer de zee in waar het mannetje haar opwacht en weer direct begint te paren. Na 15 dagen komt dat vrouwtje weer aan land om wederom de eitjes te leggen. Per seizoen gebeurt dat per vrouwtje minstens 7 keer. Het duurt ongeveer 60 dagen voor de eitjes om uit te komen. Van elke 1000 eitjes blijft uiteindelijk ongeveer 1 schildpad in leven. Niet alleen de moeder loopt gevaar door jaguars in de nacht te worden aangevallen, ook andere dieren graven de eitjes weer op om ze op te eten en de eitjes die wel uitkomen daarvan worden veel jonge schildpadjes op hun weg naar zee opgepeuzeld door vogels en in zee door andere vleeseters. In september gebeurt het ook dat schildpadden hun eitjes leggen in nesten die er al waren en bij het graven het eerste nest vernielen.
Helaas was het uiterst verboden om foto's te maken, maar het was echt wel een enorm hoogtepunt van de reis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten