Nou, eigenlijk zitten we in een dorpje genaamd Santa Elena, zo'n 3 km van Monteverde. Hier blijven we 3 nachten dus dat betekende bij aankomst in Hotel Cipreses het sorteren van wat noodzakelijke was zodat we nog wat t-shirts schoon krijgen.
Onderweg hier naartoe hadden we een lunchbreak bij een wegrestaurantje waar nogal wat ara's zaten en als kers op de taart verscheen ook nog eens een toekan in een van de bomen. Carlos begint inmiddels echt wel het idee te krijgen dat wij al die kersen aan het opeisen zijn. Marjon spotte ook nog boven die toekan een variegated squirrel. Het is hier werkelijk een grote safari!
Rond half drie waren we in ons hotel. Santa Elena ligt op 1400 meter boven zeeniveau, dus best hoog. De temperatuur is dus wel wat lager en ook droger en volgens Carlos is hier de laatste mogelijkheid om de was nog wat droog te krijgen. Ik heb hier ook nog een cache gevonden op een lokatie waar het leek dat daar kinderen/jongeren werden opgevangen.
Om half zes zijn we gereden naar een avondwandeling. Het is hier 'winter' en rond 6 uur wordt het donker, althans, omdat we zo hoog zitten ietsje later.
In de avond zijn er andere dieren te spotten of je ziet dagdieren slapen. Zo zagen we enkele vogels slapen waaronder een Emerald Toucanet, de kleinste toekansoort in Costa Rica. Ook vonden we een tarantulanest en onze guide, Oscar, probeerde hem met een stokje naar buiten te lokken. Een tarantula kan niets zien maar hij kan wel beweging waarnemen. Wij moesten dus uiterst stil blijven staan en hij probeerde de beweging van een insect na te bootsen. Dat is hem 2 keer gelukt dus wij hadden een goed zicht op deze Orange-kneed Tarantula. Dat hol in de grond jat zij van een vogel die daar woonde, de Motmot, een prachtige vogel met een nog mooiere staart. Ook zagen wij een Armadillo, bij ons bekend als een gordeldier. Dat was erg bijzonder. Naast een slapende 2-vingerige luiaard, 3 groene vipers en 2 wandelende takken heeft de andere groep ook nog een grote wolfspin gezien. Het is zoals onze guide zei, zijn kantoor is al 10 jaar de natuur en hoe meer je weet van biologie hoe meer je er achter komt dat er zoveel meer is te leren over de natuur. En zo is dat!
Dit was werkelijk weer een belevenis en wederom hebben we kennis gemaakt met mensen die zoveel hart en ziel en passie in hun werk stoppen. Het is hier werkelijk zo dat hier het volledige besef aanwezig is dat de natuur iets is wat gekoesterd moet worden, en daar kunnen wij nog een puntje aan zuigen. Mocht ik later nog interessante foto's krijgen van die avondwandeling, dan zal ik die in een aparte blog vermelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten