Terugkomend op gisteravond werden we, vlak nadat ik de vorige blog had gepubliceerd, getrakteerd op een enorm mooi schouwspel. De zon ging onder achter de Arenal Vulcano. Ik had natuurlijk al 2 eerdere foto's gepost maar deze wilde ik jullie niet onthouden. Ook had ik bij de blog van gisteren een foto gepost van een boom met beestjes erop. Jullie zullen die natuurlijk allang herkend hebben als de Long-nosed bats, de kleinste zoogdiertjes in Costa Rica
Vanmorgen zijn we vertrokken naar weer een ander vulkanisch natuurpark, Rincón de la Vieja. We zij om de Arenal gereden en vervolgens langs Lago de Arenal, een groot meer ten noordwesten van deze vulkaan. Vanaf de weg hadden we regelmatig een mooi zicht op het meer en onderweg nog even een fotostop gehad omdat een redelijk aantal toekans een kale boom bewoonden. Ze vinden zichzelf kennelijk wat minder fotogeniek want van de hele groep waren er al snel niet meer dan 2 over. Even verderop hebben we even een koffiebreak genomen en een vooraf opgegeven lunch afgehaald. Van die nette tent uit hadden we een mooi zicht over het westelijke deel van het meer. De koffie was voortreffelijk en zo ook de cinnamonrolls met warme vanillesaus die we erbij namen. Dat was al een maaltijd op zich.
Daarna door naar Rincón de la Vieja een gebied met meerdere vulkanen en ook een aantal hotsprings en mudpoles. Hier zouden we een uur of 2 gaan hiken op zoek naar diertjes. En daar hebben we er wel een paar van gevonden.
In onze groep van 20 personen hebben we Lotte. Lotte is een superaardige en goedlachse Belgische onderwijzeres op een basisschool. Lotte is speciaal bang voor spinnen en slangen en laat Costa Rica nu een land zijn waar die veel voor komen. Lotte liep met Jennifer in dit natuurpark wat te klagen over het gebrek aan interessante dieren toen zij het idee had dat een vlieg wel erg irritant bij haar enkele kriebelde. Toen Lotte keek bleek een Common Road Gardner, een bruingele slang die maximaal 115 cm lang kan worden, zich al 3 keer rond haar enkel te hebben gedraaid dus met een ijselijke kreet had Lotte toch nog een paar pogingen nodig om de wellicht nog harder geschrokken slang van haar been los te krijgen waarna zij gillend hulp zocht bij Carlos die vooral geïnteresseerd bleek in de slang. Wij hebben Lotte maar getracht uit te leggen dat Carlos natuurlijk zo snel mogelijk moest zien welke slangensoort de aanval op Lotte had geopend om te kunnen zien hoeveel gevaar zij liep en hoe snel zij zou komen te overlijden. Wij vroegen ons wel af hoe het toch mogelijk is dat uit een groep van 21 personen de slang juist die persoon eruit pikt die het meest angstig is. Deze slang bleek echter totaal niet giftig, maar ja, het heeft natuurlijk wel tanden. Behalve deze slang hebben we best wat diertjes gezien. Een baby leguaan, diverse hagedissen, een nauwelijks te fotograferen Agouti (een kleinere soort capi bara). Daarnaast natuurlijk enkele mudpoles en de daarbij horende zwavellucht. Daar ook nog een earthcache gescoord. Dat is een variant waarbij je op het nulpunt enkele vragen moet beantwoorden en die moet sturen naar de cache-owner. Die vragen moeten van geologische aard zijn. Is dus cache nummer 5 in Costa Rica.
De jongelui in de groep gaan zo met een taxi naar een nabijgelegen plaatsje waar een festival zou zijn. Zij gaan daar ook iets eten. Wij zullen hier waarschijnlijk gebruik maken van het buffet. We verblijven 1 nacht in deze Canyon Lodge en gaan morgen naar Monteverde waar we 3 nachten blijven. Ook kunnen we morgen voor het eerst 'uitslapen' want we vertrekken pas om 10.00 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten